Adela stała nieruchomo w ciemnym korytarzu pensjonatu przy Akacjowej.Jej serce drżało, gdy słyszała ciche kroki.Cały świat, który budowała wokół miłości, zaczął się rozpadać.

W jej oczach pojawił się strach — czy to właśnie się dzieje?

Simón wszedł do pracowni, gdzie światło księżyca padało przez okno.Elvira już tam była — delikatna, ale pełna determinacji.Ich spojrzenia spotkały się w napięciu.

Adela odwróciła wzrok, ale serce nie pozwoliło jej odejść.

Elvira postąpiła krok naprzód, stając bardzo blisko Simóna.Jej dłoń zawisła w powietrzu, jakby wahała się, czy dotknąć go.Simón drgnął — jakby ktoś w końcu zdjął ciężar kłamstw.

I wtedy padł pocałunek — słodki, zdradziecki, pełen gniewu i tęsknoty.

Adela usłyszała cichy łk — nie mogła uwierzyć własnym oczom.Cały jej świat rozsypał się na kawałki w jednej chwili.To nie była miłość — to była rana, zadana w najbardziej brutalny sposób.

Jej nogi ugięły się, a powietrze stłumiło oddech.

Simón cofnął się zaskoczony.Elvira spojrzała na niego z mieszanką żalu i triumfu.Adela patrzyła bez słów, serce walczyło w piersi.

W jej duszy wybuchła burza — zdrada była prawdziwa.

Nie chciała krzyczeć — nie miała już sił.Ale wiedziała, że od tej chwili nic nie będzie takie samo.Simón i Elvira — łączy ich sekret, który zniszczył jej świat.

Adela została na krawędzi — między wiernością a rozpaczą.

I choć noc była ciemna, ich zdradziecki pocałunek zabłysnął jak płomień.Rozpoczynał nowy rozdział — pełen bólu, konfrontacji i pytań.

Adela musiała zdecydować: walczyć, odejść, czy umrzeć trochę w środku.